Noorderpark, of Poëzie in het Park

Poëzie in het Park is een grapje dat mag. Zoals ook poëzie in bakfietsen evengoed mag als poëzie in bundels of op verhoogde podia met microfoons en de daaraan verbonden speakers.

Onder de auspiciën van Floor Buschenhenke hadden in het Noorderpark op 7 & 8 juni twee heerlijke gedichtendagen plaats. Bekende en minder bekende dichters konden worden beluisterd en aangesproken. Ook ik mocht meedoen: de 8ste onder een strakblauwe hemel, omzongen door een zomerse temperatuur, zat ik onder een parasol tussen de door het park verspreidde dichters op een kleedje. Zo zittend, droegen we voor aan een gedichtenminnend publiek. Het was heerlijk. Fijne dichters, fijn publiek: een hele prettige dag!

Tot slot: als een vrouwelijke Apollo, god van het licht; zicht; afstand, verscheen daar Quintalle Nix, een formidabel fotografe. Ze fotografeerde voor een project de aanwezige dichters. De prachtige foto die ze van me maakte, prijkt boven dit bericht. Het bijzondere is dat ik mijzelf waarschijnlijk niet zo gauw erop had herkend: bevreemdend dat menspersoon op de foto. Ik wilde haar foto onderschrijven. Zou dat kunnen, ook zonder woorden...