Dinsdagochtend (of hoe heel erg het leven is)

Bijvoorbeeld, zat ik aan de thee, zojuist. Er was van buiten geluid, dat kwam door de vanochtend nog beslagen ramen. Mijn bed had ik opgemaakt. De rozen in de mintgroene vaas roken oker naar de eeuwigheid. De deur had ik gesloten. Mijn gedachten, ik had al zo'n voorgevoel.


Bijvoorbeeld. Zat ik aan de thee. Zojuist was er van buiten geluid, het had vanochtend de ramen beslagen. Wat een hels kabaal. Mijn bed had het gemaakt. De verbruide rozen zongen vuurgele fuga's. ('We drinken nóóit meer'; Zwanenzangen; Ad finem) De omsloten deur dacht geregen kralen aan elkaar. Ik had al zo'n voorgevoel.


Bijvoorbeeld. Het kopje stond koud op tafel. Thermos(geregistreerd) was leeg. Beethoven had naar boven geklommen. De kou zat in zijn handen, dat hoorde je. Doorzichtbaar glas. Het bed einderglad - vijvertijd. Amper geurde alles op of rozen [...]. Men had mijn gesloten ogen de deur dicht gedaan. Kralende gedachten, ik had al zo'n voorgevoel.


Ik had al zo'n voorgevoel, bijvoorbeeld: koude thee is koud. Kan kan lege kan kan kan. De ramen waren opgedampt. Verkrampte vingers. Oude geuren. Het geloken bedlaken. Deuren sloten die vroeger nooit (m.i.), het omslaande blad evenmin: ik heb het slechts te vinden. Het te vinden. Dat is heel erg het leven.

(of hoe dat heel erg is.)